REMINDING ME: Sa Pa, Lao Cai, Vietnam

Cat Cat ซาปา ออกเสียงว่า บ้านกั๊ตกั๊ต

เป็นชื่อเรียกของหมู่บ้านม้งดำที่อยู่ใกล้กับตัวเมืองซาปา เดิมทีหมู่บ้านกั๊ตกั๊ตแห่งนี้เคยเป็นสถานที่ตากอากาศของชาวฝรั่งเศส ในสมัยที่เวียดนามยังคงเป็นเมืองขึ้น ก่อนที่ชาวม้งดำจะอพยพมาจากลุ่มแม่น้ำแยงซีเกียงเข้ามาทำเป็นหมู่บ้านจนถึงปัจจุบัน

ถึงแม้หมู่บ้านจะใกล้มาก เพียงเดินลงเขาไปประมาณกว่าสองกม. แต่ด้วยความนิยมมาเยียมชมของนักท่องเที่ยวนั้น กลับทำให้เหล่าแท็กซี่ที่หลายคนคงเคยได้ยินกิตติศัพท์ของความงอแง ลูกเล่นลูกชน เพื่อที่จะเสนอบริการอันไม่เป็นธรรมให้กับผู้โดยสาร เพราะการมายังจุดที่ได้รับความนิยมอย่างฟานซิปานเพื่อขึ้นกระเช้าหรือหมู่บ้านกั๊ตกั๊ตนั้นย่อมมีคนที่จะรอเรียกผู้โดยสารกลับซาปาได้อย่างที่ไม่ต้องกังวลเรื่องการตีรถเปล่าอย่างแน่นอน ลูกเล่นใหม่ที่เจอคือการที่บอกว่าจะใช้มิเตอร์แต่พอรถออกไปสักพักก็จะทำเป็นนึกขึ้นมาได้ว่าทางไปนั้นถนนไม่ค่อยดีขอเป็นราคาเหมาที่แพงกว่าราคาที่ควรจะเป็นถึงเกือบสามเท่า(280บาท) วิธีแก้คือการบอกว่าไม่โอเคแล้วเดินลงเลย ไม่ต้องไปต่อล้อต่อเถียง ซึ่งระหว่างทางจะมีชาวม้งที่คอยขี่มอเตอร์ไซค์รับจ้างตลอดในราคาเพียง 42 บาทเท่านั้น(ในซาปาได้มีโอกาสใช้บริการแท็กซี่สามครั้ง สองในสามใช้มุกนี้ อีกคนนึงโอเคมาก และถนนที่ไป Cat Cat ไม่ได้แย่อย่างที่คนขับบอกแต่อย่างใด)

ถึงแม้ว่าในตัวหมู่บ้าน Cat Cat ซาปา จะถูกจัดวางทุกสิ่งอย่างค่อนข้างประดิษฐ์แต่ก็ยังคงมีความน่ารักอยู่หลายอย่าง จนแทบจะเรียกได้ว่าเป็นเหมือนเยี่ยมชมนิทรรศการกลางแจ้งกันเลยก็ว่าได้ น้ำตกที่เกิดจากการกั้นฝายและใช้ระบบประปาภูเขาที่ทำให้เกิดสายน้ำไหลลงมารวมกับลำธารธรรมชาติได้อย่างไม่ขัดเขิน หลังคาไม้ที่มีมอสขึ้นอยู่เต็มหลังหรือพืชคลุมกำแพงก็ยังมีให้เห็นอยู่หลายจุด ข้าวหลามจิ้มถั่วกับงาใส่เกลือก็อร่อยดี กังหันพลังน้ำกับสะพานไม้ไผ่ก็จัดทำได้อย่างสวยงาม มีมุมให้ถ่ายรูปหลายจุด

ที่ว่าประดิฐ์นั้นใช้คำได้ไม่ผิดไปจากที่พูด เพราะหลายๆจุดมีการใช้ดอกไม้ปลอมประดับตามที่ต่างๆให้ดูสดใส (กลับพบว่าไม่ใช่แค่ที่นี่ที่เดียว แต่อีกหลายแห่งในเวียดนามกำลังได้รับความนิยม) ถึงแม้อีกแง่นึงเราอาจจะกล่าวได้ว่า ทุกสิ่งทุกอย่างในหมู่บ้านนั้นถูกจัดเตรียม เสมือนฉากและการแสดงวิถีชีวิตเพื่อนักท่องเที่ยว แต่อันที่จริงๆแล้ว หมู่บ้านแห่งนี้ทำได้ค่อนข้างดีสำหรับเพื่อการนั้น เรากลับรู้สึกชื่นชมในหลายๆส่วนของการจัดสรรดังกล่าวเสียด้วยซ้ำไป (ยกเว้นเรื่องดอกไม้ปลอม)

เราใช้เวลาเดินจนทั่วหมู่บ้านประมาณ 2 ชม. และก็นับว่าโชคดีอากาศเป็นใจ แดดออกเป็นครั้งแรก หลังจากที่ฝนตกติดต่อกันตลอดเวลา นับตั้งแต่มาถึงซาปา เพราะในหน้าหนาวเช่นนี้จะมีแต่หมอกที่ลงจัดเกือบทั้งวัน

ถนนทางเดินในหมู่บ้านสามารถเดินวนได้ โดยที่ไม่ต้องใช้เส้นทางเก่า หากใครชื่นชอบสินค้าชิ้นไหน ร้านไหน ก็ควรซื้อหาเอาไว้เลย แต่โดยส่วนตัวสินค้าในหมู่บ้านก็เหมือนๆกับที่อื่นๆที่เราเห็นได้ในซาปาและราคาที่ลองสอบถามดู ก็ค่อนข้างแพงอยู่เหมือนกัน